Powrót do sypialni / Come back to my bedroom

Witajcie,

dzisiaj porywam Was do mojej sypialni.

Co jakiś czas staram się zmieniać detale, gdyż ze względu na skosy (teraz bym takiego dachu nie robiła) i małą powierzchnie niewiele mogę poszaleć wnętrzarsko.

Jakiś czas temu pozbyłam się białej, barokowej toaletki, z której w ogóle nie korzystałam. 

Jednak pusta ściana aż sama się prosiła aby ją czymś odziać. 

Chwilowo stał tam fotel, o który się potykaliśmy nad rankiem po dzwonku budzika...

I tak nastała kolejna metamorfoza. 

Tym razem główną rolę odgrywa stolik Vittsjo z niezastąpionej Ikei 

a na nim różnorakie ramki z naszymi wspomnieniami...

Ogromnym sentymentem darzę Nowy Jork, 

gdyż tam spędziłam najcudowniejszy okres w swoim życiu i poznałam męża :-)

Myślę, że ta forma pozostanie chwilę dłużej:-)

Zmieniałam także lampki sypialniane. 

Poprzednie z czarnym abażurem zostały zastąpione lampkami z serii Barometer 

(choruję jeszcze na taka podłogową)

Teraz wreszcie mam godne warunki do wieczornego czytania:-)

I oczywiście sezon na świeczki, świeczniki uważam za rozpoczęty:-)

Moja młodsza córka dosłownie oszalała na punkcie naszej nowej suni:-) 

Wszędzie jej towarzyszy, nawet na moim sypialnianym chodniczku:-)

Nie chcę marudzić ale jesienna chandra chyba mnie dopada... 

Dlategoteż aby się nie dać poprawiłam sobie humor nowymi kozakami za kolano:-) Nie ma to jak babski shopping - zawsze działa.

Warto było:-) Przetańczyłam w nich całą piątkową noc:-)

 

 I jeszcze ciepluchne skarpety na zimne wieczory:-) 

Ale te do tańca się nie nadają:-)

Za to idealnie się sprawdzają w duecie z kubkiem gorącej herbaty

 I nasz nowy członek rodziny:-) 

Przecudowna, słodziutka i rozkoczna Coco (jak Chanel:-))) 

Naszym córom wreszcie udało się nas przekonać do zwierzaka w domu. 

Długo nad tym myśleliśmy ale jak nie teraz to kiedy?:-) 

Jak dzieci dorosną to już nie będzie takiego funu:-) 

Czuje się jak bysmy mieli małe dziecko w domu. 

Trzeba ja tulić, kiziać i nosić na rączkach. 

Nie spodziewałam się po sobie, że potrfafię oszaleć na punkcie zwierzaczka:-) 

Jest boska!

 I na koniec obowiązek obywatelski spełniony:-)

 A Wy miewacie jesienną chandrę? Jak sobie z nią radzicie?

 Buźka!