Donice tarasowe hand made / Flower pots hand made

Witajcie!

przerwy w blogowaniu mam coraz dłuższe ale niestety doba zbyt krótka a pracy zbyt 

dużo zarówno zawodowej jak i domowej.

Wracam do Was z tematem, który ostatnio zajmował nam wieczory 

czyli drewniane donice tarasowe.

Brakowało mi bliskości roślinności i oczywiście wymyśliłam sobie donice. 

Goły, duży taras niestety nie jest przytulny.

Wspólnie z moim zdolnym mężem zdecydowaliśmy o formie, kształcie i ilości donic:-) 

Następnie zaczęła się bonanza:-) 

Garaż służył nam za warsztat i wieczory spędzaliśmy na ręcznej robótce, 

właściwie całą pracę wykonał mój Peter a ja mu towarzyszyłam i służyłam w potrzebie:-)

Dla wyjaśnienia, mój mąż nie jest stolarzem a jedynie zdolnym i pracowitym facetem:-) 

Ależ Go wychwalam, chyba nie uwierzy jak przeczyta ale zasługuje na to w pełni.

Często się śmiejemy, że zgrany z nas duet, 

ja mam wizje i pomysły a on jest najlepszym, generalnym wykonawcą:-)

Jesteśmy jak Pixie i Dixie, Flip i Flap czy inni:-)

Po kilku tygodniach osiągnęliśmy zamierzony efekt! 

Teraz mogę z tarasu nie schodzić:-)

Do obsadzenia została jeszcze jedna donica ale nie dałam już rady. 

Dokończę w tygodniu:-)

A co Wy o nich myślicie?

Trudne początki, zakup materiałów, wymiary, cięcia, zbijanie...

Następnie malowanie, owijanie włókniną, wypełnianie keramzytem, ziemią 

i wreszcie sadzenie roślinek:-)

Warto było czekać i wykonać tyle pracy. 

Satysfakcja ogromna a efekt bezcenny.

Jestem zachwycona całokształtem:-)

Jeszcze tylko malowanie tarasu na szaro i będę w raju! 

Początki malowania już widać ale to dosyć długa i żmudna praca, 

szczególnie biorąc pod uwagę upał i możliwości czasowe...

Tegoroczne wakacje chyba spędzę na tarasie:-)))))

Dobrej nocy!

Słodki weekend / Sweet weekend

Witajcie Kochane!

rzadko ostatnio pojawiam się w blogosferze ale naprawdę doba jest dla mnie zbyt krótka. 

Niestety jestem w lekkim niedoczasie.

Początek maja okazał się bardzo obfity w rodzinne uroczystości.
Począwszy od wesela, chrzcin, komunii, na dziecięcych urodzinach jeszcze nie skończywszy:-)
Od gór po Warszawę:-) 

W związku z powyższym można śmiało stwierdzić, iż ostatnimi czasy ostro imprezuję:-)

Kilka tematycznych postów czeka w kolejce ale szalenie trudno wygospodarować ten czas na publikacje. 

Przyznam iż dużo częściej ostatnio bywam na instagramie :-)

Postaram się  jednak nadrobić zaległości.

Tymczasem zimna Zośka dała nam sie dzisiaj we znaki. 

Cóż było robić? 

Rodzinne leniuchowanie i nadrabianie kulinarnych zaległości.

Zatem serdecznie zapraszam na małe co nieco:-)

Wyobraźcie sobie, że jedynie w weekend podczas porannej kawy brakuje mi słodkości:-) 

W tygodniu nawet przez myśl mi nie przejdzie słodycz do kawy, jak to możliwe?

Podejrzewam, iż zaprogramowałam się na dyscyplinę od poniedziałku do piątki 

a weekendy traktuję jak dyspensę:-) 

Dzięki temu łatwiej mi utrzymać wagę pod kontrolą i spokój psychiczny:-) 

Nigdy nie katowałam się żadnymi dietami i uważam, 

że podstawa zdrowia i dobrego samopoczucia to rozsądek w połączeniu z ruchem.

Zdrowe kule mocy, czyli zmiksowane daktyle z poppingiem z kaszy jaglanej 

śmiało zaspokoiły mój słodyczowy głód.

Następnie przyszedł czas na nieco mniej zdrowy eksperyment czyli tort z kremem nutelkowym:-) 

Inspiracją do wypieku był tort urodzinowy mojego szefa, który przygotowała jego żonka. 

Powiem Wam, niebo w gębie! 

Smak obłędny, a dodatek truskawek to oprócz aspektu wizualnego również klasa dla podniebienia!

Mój pierwszy w życiu tort i do tego udany:-) 

Była to przymiarka do urodzin mojej młodszej pocieszy, które jeszcze w maju:-) 

Jak to określiła Ninuśka "mamo ten tort nie jest dobry, on jest przepyszny":-) 

Także nic dodać, nic ująć.

Przepis na biszkopt pochodzi od Dorotki a masa to połączenie serka mascarpone z nutellną, plus do dekoracji truskawki, jamiiiiii.

Poniżej propozycja aranżacji blatu kuchennego, która była ciekawą zabawą na Instagramie 

...i pozostała inspiracją do dalszych zmian.

Ceramiczne pojemniki zakupione w Pepco, 

którym niebawem zostaną dorobione złote uchwyty:-) 

w towarzystwie srebrnej tacy i bazylii.

Ostatnio udało mi się również zmodernizować kuchenną witrynkę. 

Ład oraz oświetlenie delikatnie podkreśliły jej atuty.

Honorowe miejsce obrała porcelana z Ćmielowa od babci

Wersja aktualna z surfiniami na kuchennym parapecie

 Buziaki!